Πώς εισάγονται οι στερεές τροφές στη διατροφή του βρέφους;

Έφτασε η ώρα να εισάγετε στερεές τροφές στη διατροφή του μωρού σας;

Ετοιμαστείτε για πολλά λερωμένα ρούχα, πολύ φαγητό στο πάτωμα αλλά και για ατέλειωτες ώρες χαράς και ικανοποίησης! Η ηλικία έναρξης στερεών τροφών (δηλ. οποιασδήποτε τροφής εκτός γάλακτος) κατά καιρούς έχει αλλάξει. Τα τελευταία χρόνια ωστόσο, όλοι οι αρμόδιοι παιδιατρικοί φορείς συστήνουν η εισαγωγή στερεών να γίνεται μεταξύ 4 και 6 συμπληρωμένων μηνών και κατά προτίμηση πιο κοντά στους κλεισμένους 6 μήνες. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να γίνεται πριν τη συμπλήρωση των 4 μηνών ζωής. Η σύσταση αυτή ισχύει τόσο για τα θηλάζοντα όσο και τα μη θηλάζοντα βρέφη καθώς και για τα πρόωρα και τα τελειόμηνα. Για ποιους λόγους η έναρξη στερεών πρέπει να γίνεται μεταξύ 4 και 6 μηνών;

Καταρχάς, η εισαγωγή συμπληρωματικής διατροφής τόσο πριν τον 4 όσο και μετά τον 6 μήνα ζωής συνδέεται με αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης αλλεργιών. Μάλιστα τα τελευταία χρόνια η τάση είναι να εισάγονται όλο και πιο νωρίς τροφές που μπορούν να προκαλέσουν αλλεργίες (πχ. φιστίκια που δίνονταν πολύ μετά το χρόνο) καθώς έχει φανεί ότι η καθυστέρησή τους τελικά αυξάνει τις αλλεργίες. Στα παιδιά με αλλεργική προδιάθεση (πχ. έκζεμα, αλλεργία στο γάλα αγελάδας), η εισαγωγή στερεών τροφών πρέπει να γίνεται όπως ακριβώς και στα υπόλοιπα.

Μεταξύ του 4 και του 6 μήνα ζωής το παιδί είναι πιο ώριμο νευρολογικά: για παράδειγμα, καταργείται το αντανακλαστικό εξώθησης με τη γλώσσα και εγκαθίσταται σταδιακά η ικανότητα του βρέφους να εκτελεί μασητικές κινήσεις και να καταπίνει μη υδαρείς τροφές. Επιπλέον αναπτύσσει σταδιακά την ικανότητα να κάθεται υποβασταζόμενο και βέβαια έχει ικανοποιητικό έλεγχο της κεφαλής και του αυχένα (στοιχεία απαραίτητα για την έναρξη χορήγησης στερεών τροφών). Στη συνέχεια είναι λόγοι διατροφικοί: για παράδειγμα, η πρώιμη εισαγωγή στερεών τροφών αυξάνει το ποσοστό των θερμίδων που προέρχονται από υδατάνθρακες και μειώνει εκείνες που προέρχονται από λίπη, ενώ η σωστή ανάπτυξη του νευρικού συστήματος απαιτεί περισσότερο λίπος. Από την άλλη, καθώς μεγαλώνει το βρέφος, αυξάνονται οι ανάγκες του για θρεπτικά στοιχεία π.χ. ενέργεια, πρωτεΐνες, σίδηρο, βιταμίνες οπότε το μητρικό γάλα δεν επαρκεί ως μοναδική τροφή. Επιπλέον, φαίνεται ότι σ' αυτήν την ηλικία (4-6 μηνών) τόσο το γαστρεντερικό όσο και το ουροποιητικό σύστημα του βρέφους είναι αρκετά ώριμα για να μπορέσουν να αποβάλλουν επιτυχώς τα παραπροϊόντα της πέψης της  συμπληρωματικής διατροφής.

Τέλος, τόσο η έναρξη στερεών τροφών πριν τον 4 μήνα ζωής όσο και μετά τον 6 μήνα ζωής έχει συσχετιστεί με αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης παχυσαρκίας στη μετέπειτα ζωή.

Βασικές αρχές εισαγωγής στερεών τροφών.

Μέχρι πρότινος, η εισαγωγή των διάφορων στερεών τροφών γινόταν

σταδιακά και διαδοχικά: κάθε τροφή χορηγείτο ξεχωριστά και σε χρονική απόσταση τουλάχιστον 2-3 ημερών από την προηγούμενη, ώστε να γίνονται αντιληπτές τυχόν αλλεργίες. Πλέον, υπάρχει μεγαλύτερη ελευθερία στην εισαγωγή των διαφόρων τροφών: συστήνεται αρχικά η εισαγωγή μικρής ποσότητας συνδυασμού τροφών με σταδιακή αύξηση της ποικιλίας, της ποσότητας και της συχνότητας κατανάλωσης των τροφών, ακολουθώντας τα σημάδια πείνας και κορεσμού του βρέφους. Μπορούμε να προσθέτουμεπλέον πιο γρήγορα και με λιγότερη "αυστηρότητα" τις διάφορες τροφές. Η εισαγωγή ποικιλίας τροφίμων με διάφορες γεύσεις, αρώματα κι υφές εξασφαλίζει την πρόσληψη όλων των απαραίτητων θρεπτικών συστατικών και την ευκολότερη αποδοχή τροφίμων στην συνέχεια. Η χορήγηση κάθε τροφής πρέπει να γίνεται με κουταλάκι και πιατάκι κι όχι με μπουκάλι, προκειμένου να ελέγχουμε την ποσότητα της τροφής που δίνουμε στο μωρό.

Υπάρχουν ειδικά κουταλάκια διάφορων εταιρειών από σιλικόνη με μακριά λαβή. Επιπλέον, η σύσταση του κάθε γεύματος (δηλ. πόσο πυκνό ή αραιό θα είναι) έχει να κάνει καθαρά με τις γευστικές προτιμήσεις του παιδιού (εκτός ειδικών περιπτώσεων όπως πχ. αν υπάρχει ανάγκη για αυξημένη χορήγηση υγρών οπότε την κάνουμε πιο υγρή). Βάζουμε το μωρό μας σε καθιστή θέση, είτε πάνω στα πόδια μας είτε σταδιακά σε ένα βρεφικό κάθισμα ώστε να ελαχιστοποιηθεί ο κίνδυνος πνιγμονής κατά τη χορήγηση στερεών τροφών. Ξεκινούμε με σχετικά αραιές μαλακές, πολτοποιημένες τροφές, ώστε το βρέφος να μάθει να καταπίνει χωρίς να πνίγεται. Πρέπει να αποφεύγεται η χορήγηση γάλακτος ή χυμού με μπουκάλι στο βρέφος προκειμένου να αποκοιμηθεί. Η πρακτική αυτή έχει τον κίνδυνο ανάπτυξης τερηδόνας μετά το έτος καθώς και κίνδυνο λοιμώξεων, αν η κατάποση γίνεται σε ύπτια θέση.

Με την έναρξη των στερεών τροφών δεν έχει πλέον νόημα η αποστείρωση μπιμπερό, πιπιλών και όλων των συναφών, οπότε τη σταματάμε. Ήδη το μωρό σας έχει βάλει πολλά μη αποστειρωμένα αντικείμενα στο στόμα του, πράγμα μάλλον καλό για την ανάπτυξη του ανοσοποιητικού του συστήματος και την αποφυγή αλλεργιών. Σε περίπτωση που ξεκινώντας τις στερεές τροφές δούμε το μωρό μας να εμφανίζει σκληρά κακά (δυσκοιλιότητα), πρέπει να το βοηθήσουμε αυξάνοντας το νερό και τις τροφές που βοηθούν να μαλακώσουν οι κενώσεις. Για παράδειγμα, μπορούμε να προσθέσουμε 4- 5 μπάμιες στα λαχανικά του, χυμό και ψίχα πορτοκαλιού στη φρουτόκρεμα και αντίστοιχα να μειώσουμε μπανάνες και πατάτες. Αν το πρόβλημα επιμένει, απευθυνόμαστε στον παιδίατρο. Ποια είναι συνήθως η σειρά εισαγωγής στερεών τροφών; Είναι μεγάλη η συζήτηση σχετικά με το ποια πρέπει να είναι η σειρά εισαγωγής των διάφορων ομάδων τροφίμων.

Φαίνεται ωστόσο να μην παίζει μεγάλο ρόλο στην εξέλιξη των διατροφικών επιλογών του βρέφους κι είναι επομένως λάθος να είμαστε απόλυτοι σχετικά με τις επιλογές μας. Μια προτεινόμενη σειρά εισαγωγής είναι η παρακάτω: Η κρέμα δημητριακών (συνήθως ρυζάλευρο) για πολλά χρόνια αποτέλεσε την πρώτη επιλογή για την έναρξη στερεών τροφών στα βρέφη καθώς συνήθως δεν προκαλεί αλλεργίες και γίνεται εύκολα αποδεκτή από αυτά. Τα τελευταία χρόνια ωστόσο, αρχίζει να μπαίνει στο περιθώριο λόγω της συσχέτισής της με αυξημένο κίνδυνο για μετέπειτα παχυσαρκία καθώς περιέχει μεγάλη ποσότητα από απλούς υδατάνθρακες. Σε κάθε περίπτωση, πρέπει να ζυγίζουμε τα υπέρ και τα κατά μιας επιλογής. Επομένως, το να δώσουμε για κάποιες εβδομάδες μια κρέμα ρυζάλευρο βανίλια (χωρίς ζάχαρη) σε ένα βρέφος με φυσιολογικό βάρος δεν είναι απόλυτα απορριπτέα ως επιλογή. Υπάρχει η δυνατότητα να φτιάξουμε και σπιτικό ρυζάλευρο: βράζουμε το ρύζι και μετά το αλέθουμε στο blender με λίγο νερό ή γάλα. Εναλλακτικά, μπορούμε να ξεκινήσουμε με άλλα δημητριακά όπως η βρώμη (κουάκερ). Αν επιλέξουμε κάποια κρέμα του εμπορίου για αρχή, καλό είναι να μειώσουμε σύντομα τις ποσότητες που δίνουμε στο βρέφος και να την αντικαταστήσουμε με λιγότερο επεξεργασμένες τροφές. Η φρουτόκρεμα χορηγείται με τη μορφή πολτού φρέσκων φρούτων (στο blender ή στον τρίφτη) αφού προσθέσουμε νερό. Συνήθως προτείνεται να ξεκινάμε με την μπανάνα και στη συνέχεια να προσθέτουμε μήλο και αχλάδι. Ωστόσο, η σειρά αυτή μπορεί να τροποποιηθεί ανάλογα με την εποχή, καθώς πάντα προτιμούμε φρέσκα φρούτα εποχής. Οι φρέσκοι ή τυποποιημένοι χυμοί φρούτων πρέπει να αποφεύγονται τουλάχιστον για το 1 έτος ζωής.

Τα βρασμένα λαχανικά (χορτόσουπα), αλεσμένα ή λιωμένα ξεκινάμε να τα δίνουμε αντικαθιστώντας το μεσημεριανό γεύμα γάλακτος. Στην αρχή ξεκινάμε με λαχανικά με ήπια γεύση όπως πατάτες, καρότα και κολοκυθάκια, τα οποία προσθέτουμε σταδιακά στη διατροφή του βρέφους. Σημειώνεται ότι μπορούμε να ξεκινήσουμε τα λαχανικά πριν τα φρούτα, χωρίς να αλλάζει ο βαθμός αποδοχής της μίας ή της άλλης τροφής. Στη λαχανόσουπα προσθέτουμε και κρέας νωρίς μετά τους 6 μήνες (ιδιαίτερα σε βρέφη που θήλαζαν αποκλειστικά). Αρχικά μπορούμε να προσθέσουμε μοσχάρι και στη συνέχεια κοτόπουλο (ή το αντίστροφο) για να φτιάξουμε τηνκρεατοχορτόσουπα. Νωρίς γίνεται πλέον και η εισαγωγή του ψαριού (βλ.παρακάτω) με τη μορφή ψαρόσουπας. Μέσα σε σύντομο διάστημα λοιπόν, το διαιτολόγιο του μωρού μας θα αποτελείται από 5 γεύματα που περίπου θα είναι: πρωί και βράδυ γάλα, για δεκατιανό φρούτα εποχής, για μεσημεριανό κρέας με λαχανικά και για απογευματινό πιθανά κρέμα ρυζάλευρο (ή κάποιο άλλο δημητριακό). Αν το μωρό θηλάζει, μπορεί να συνεχίσει το θηλασμό κατ’ απαίτηση.

Ποια είναι τα επόμενα βήματα που θα ακολουθήσω στη διατροφή του βρέφους μου;

Αφού έχουμε εισάγει τις βασικές κατηγορίες τροφών στο διαιτολόγιο του μωρού μας και έχουμε ξεκινήσει και το κρέας που είναι πολύ σημαντικό για την επαρκή πρόσληψη σιδήρου, μπορούμε σταδιακά να βάλουμε ποικιλία σε όλα τα γεύματα της ημέρας. Και πάλι τονίζεται ότι τα παρακάτω τρόφιμα μπορεί να μπουν και πιο νωρίς ανάλογα με την εποχή και με τις γευστικές προτιμήσεις που δείχνει το μωρό μας. Στα φρούτα προσθέτουμε πορτοκάλι, μανταρίνι, πεπόνι, καρπούζι, βερίκοκο, κεράσια κι επίσης ροδάκινο, ακτινίδιο, φράουλες. Όσον αφορά τα λαχανικά, ντομάτα, σπανάκι, παντζάρια, αρακάς, μπάμιες και φρέσκα φασολάκια είναι καλές επιλογές. Στη συνέχεια προσθέτουμε αγγουράκια, κρεμμύδια, λάχανα, μπρόκολο και μελιτζάνα καθώς είναι λίγο πιο δύσπεπτα. Επίσης, μπορούμε ναπροσθέσουμε σταδιακά και μυρωδικά (πχ μαϊντανός, άνηθος, ρίγανη κλπ). Καλό είναι να αποφεύγουμε τις έτοιμες παιδικές τροφές σε βαζάκια του εμπορίου, εκτός αν πχ. χρειάζεται να βγούμε έξω. Παράλληλα, εμπλουτίζουμε το μεσημεριανό με μεγαλύτερη ποικιλία κρεάτων (πχ.γαλοπούλα, κουνέλι, αρνί, κατσίκι κτλ). Αφήνουμε μια μέρα την εβδομάδα χωρίς κρέας (σκέτα τα λαχανικά). Τον τελευταίο καιρό βέβαια, υπάρχει μεγάλη συζήτηση σχετικά με την ποσότητα πρωτεΐνης που λαμβάνει το βρέφος από το κρέας και λίγο μικρότερες ποσότητες κρέατος (πχ. 4-5 φορές την εβδομάδα), ιδιαίτερα σε βρέφη με μεγάλο βάρος ή με παράγοντες κινδύνου για μετέπειτα παχυσαρκία, φαίνεται να είναι μια καλή επιλογή. Επιπλέον, στο μεσημεριανό γεύμα μπορούμε να προσθέσουμε ζυμαρικά αντί για λαχανικά (πχ. πεπονάκι, αστράκι ή κριθαράκι με κρέας). Η εισαγωγή τροφίμων με γλουτένη (πχ. σιτάρι, κριθάρι, σίκαλη) γίνεται χρονικά όπως και με τα υπόλοιπα τρόφιμα, σε σχετικά μικρές ποσότητες καθ’ όλη τη διάρκεια του πρώτου έτους. Όσο κι αν παλιότερα η εισαγωγή του ψαριού γινόταν μετά τους 18-24 μήνες, πλέον πρέπει να μπαίνει νωρίς, λίγο μετά την έναρξη των στερεών τροφών καθώς τα λιπαρά που παρέχει στο βρέφος βοηθούν στην ανάπτυξη του νευρικού του συστήματος.

Επιλέγουμε αρχικά μπακαλιαράκι, γλώσσα, τσιπούρα κλπ., ψάρια δηλαδή που δεν έχουν πολλά κόκκαλα και μπορούμε εύκολα να τα ξεκοκαλίσουμε χωρίς να υπάρχει κίνδυνος να πνιγεί το παιδί. Το δίνουμε μια φορά την εβδομάδα ως μεσημεριανό, με τη μορφή ψαρόσουπας (με λαχανικά). Στη συνέχεια, μπορούμε να προσθέσουμε και άλλα ψάρια με ωφέλιμα λιπαρά, όπως σαρδέλα, σολομό, λυθρίνι, σαργό κλπ.

Όσον αφορά το αβγό, οι οδηγίες μέχρι πρόσφατα ήταν πρώτα να δίνεται ο κρόκος και στη συνέχεια το ασπράδι του αβγού καθώς είναι από τις πιο αλλεργιογόνες τροφές. Σύμφωνα με τις πιο πρόσφατες οδηγίες ωστόσο, η εισαγωγή του αβγού μπορεί να γίνει πολύ νωρίς μετά την έναρξη των στερεών τροφών και μάλιστα δίνοντας ταυτόχρονα τον κρόκο και το ασπράδι. Συζητήστε με τον παιδίατρό σας ποια είναι η άποψή του επί του θέματος. Τα όσπρια εισάγονται σταδιακά, βάζοντας π.χ. λίγη φακή στην χορτόσουπα. Μετά τις πρώτες δοκιμές μπορούμε να φτιάξουμε κανονική φακή, με ελαιόλαδο στο τέλος και χωρίς αλάτι.

Ακολουθούν άλλα όσπρια όπως ρεβίθια, φάβα, φασόλια καλά βρασμένα και αλεσμένα. Επειδή είναι σχετικά δύσπεπτα, μπορούν να μπουν στο διαιτολόγιο του μωρού πλησιάζοντας προς το χρόνο, δεν είναι λάθος όμως να τα δώσουμε και λίγο πιο νωρίς. Όσον αφορά τα φρέσκα γαλακτοκομικά, οι οδηγίες τείνουν να αλλάξουν τα τελευταία χρόνια. Το φρέσκο αγελαδινό γάλα πρέπει να μπει στη διατροφή του παιδιού μετά τη συμπλήρωση του πρώτου έτους για την αποφυγή αλλεργιών. Μέχρι τότε, συνεχίζουμε το θηλασμό κατ’ απαίτηση ή το γάλα σκόνη δεύτερης βρεφικής ηλικίας. Φρέσκο τυρί και γιαούρτι ωστόσο, μπορούμε πλέον να δώσουμε πιο νωρίς στο βρέφος, δηλαδή μετά τους 7-8 μήνες. Μέχρι την ηλικία αυτή μπορούμε να δώσουμε ειδικά επεξεργασμένα συμπληρώματα γιαουρτιού που υπάρχουν στο εμπόριο. Μετά τον 7 - 8 μήνα, δοκιμάζουμε (υπό συνεχή επίβλεψη) να δώσουμε στο μικρό μας ευκαιρίες για μάθηση στη μάσηση μη αλεσμένων, μαλακών τροφών, έστω κι αν δεν έχει βγάλει ακόμη δόντια (με τα ούλα). Ανάλατα κράκερ, μπισκοτάκια, μικρά κομμάτια τοστ, μικρά κομμάτια φρούτων (μπανάνα, μήλο κλπ.) μπορούν να δοθούν, ώστε να εξασκείται περισσότερο στη μάσηση και να αρχίσει να μαθαίνει να τρώει μόνο του. Επίσης, στο μεσημεριανό μπορούμε να μην αλέσουμε τα λαχανικά αλλά να τα πατήσουμε με το πιρούνι ή να δώσουμε ανάλεστα ζυμαρικά (πχ. πεπονάκι). Στο τέλος του πρώτου έτους, αρκετά παιδιά είναι ικανά να τρώνε μόνα τους όλες τις τροφές μη αλεσμένες. Υπάρχουν βέβαια και παιδιά που αρχίζουν να μασούν μη αλεσμένες τροφές μετά τους 18 μήνες, οπότε μην ανησυχήσετε αν κάτι τέτοιο συμβεί.

Πρέπει να δώσετε την ευκαιρία στο παιδί σας να δοκιμάσει τα μη αλεσμένα, αλλά ακολουθήστε τους ρυθμούς του και τα σημάδια ωριμότητας που σας δείχνει. Δείτε και σχετικά άρθρα για το λεγόμενο baby-led weaning. Να θυμάστε ότι δεν πρέπει να προστίθεται αλάτι ή ζάχαρη στις βρεφικές τροφές για όσο το δυνατόν μεγαλύτερο διάστημα (και μετά το έτος). Έτσι αποφεύγετε την επιβάρυνση του οργανισμού του παιδιού αλλά και το να συνηθίζει στις έντονες γεύσεις.

Τροφές με χημικά και προσθετικά (πχ. καραμέλες-ζελεδάκια, γλειφιτζούρια, γαριδάκια κλπ.), καλό είναι να αποφεύγονται τουλάχιστον μέχρι τα δύο χρόνια καθώς έχουν συσχετιστεί με αλλεργικές αντιδράσεις, διαταραχές του πεπτικού και άλλα προβλήματα υγείας. Τέλος, το μέλι πρέπει να αποφεύγεται τουλάχιστον μέχρι τα πρώτα γενέθλια του παιδιού καθώς έχει συσχετιστεί σε μικρότερες ηλικίες με την εμφάνιση αλλαντίασης, μιας νόσου που προκαλεί μυϊκή παράλυση και μπορεί να οδηγήσει ακόμη και στο θάνατο. Με την ολοκλήρωση του έτους, το παιδί μεταβαίνει στη διατροφή της υπόλοιπης οικογένειας. Προσπαθήστε να υιοθετήσετε στο σπίτι τη μεσογειακή διατροφή για όλα τα μέλη της οικογένειας ώστε να έχετε τα πολλαπλά οφέλη της.

Με το νερό τι κάνω;

Κατά την εισαγωγή στερεών τροφών είναι απαραίτητη η έναρξη χορήγησης νερού για την καλύτερη λειτουργία των νεφρών αλλά και του εντέρου (αποφυγή δυσκοιλιότητας). Επίσης, το νερό βοηθάει το βρέφος να συμπληρώσει τις ανάγκες του σε υγρά χωρίς πρόσθετη πρόσληψη θερμίδων. Σύμφωνα με τις τελευταίες συστάσεις από το ελληνικό Υπουργείο Υγείας, δεν υπάρχει λόγος να βράζουμε το νερό που δίνουμε στο μωρό μας, εφόσον το δίκτυο ύδρευσης είναι αξιόπιστο και καθαρό. Κατά τη διάρκεια της ημέρας δίνουμε τακτικά μικρές ποσότητες στο βρέφος είτε με μπιμπερό, είτε με εκπαιδευτικό ποτηράκι ή αργότερα με καλαμάκι. Αρκετά συχνά τα βρέφη δε δέχονται εύκολα το νερό καθώς είναι άγευστο. Σ' αυτήν την περίπτωση, μπορούμε να δοκιμάσουμε να του δίνουμε συχνά πολύ μικρές ποσότητες με κουταλάκι ή για κάποιο διάστημα χαμομήλι. Αργά ή γρήγορα πάντως, να είστε σίγουροι ότι θα αρχίσει να το δέχεται. Να θυμάστε ότι τους θερινούς μήνες που το μωρό χάνει περισσότερα υγρά, καλό είναι να αυξάνεται η παρεχόμενη ποσότητα υγρών (κυρίως νερό ή και γάλα) ώστε να προλαμβάνεται η αφυδάτωση.

Τι κάνουμε σε περίπτωση που το βρέφος δε θέλει να φάει κάποια τροφή; Τα βρέφη έχουν έμφυτη προτίμηση για τις γλυκές και τις αλμυρές γεύσεις και απέχθεια για τις πικρές. Οι προτιμήσεις για υγιεινές τροφές ωστόσο, μπορούν να καλλιεργηθούν με την επαναλαμβανόμενη χορήγηση κατάλληλων τροφών. Έχει φανεί ότι ορισμένες τροφές ίσως χρειαστεί να προσπαθήσουμε να τις εισάγουμε πάνω από 8-10 φορές για να έχουμε το επιθυμητό αποτέλεσμα. Επιπλέον να θυμάστε, ότι όπως οι ενήλικες έχουν γευστικές προτιμήσεις και δεν τρώνε όλα τα φαγητά, το ίδιο ισχύει και για τα βρέφη και τα μικρά παιδιά. Αν οι πρώτες προσπάθειες εισαγωγής κάποιας τροφής δεν είναι επιτυχείς (το βρέφος κλαίει ή αποστρέφει το κεφάλι του) σταματάμε τη σίτιση, χορηγείται γάλα (με θηλασμό ή μπουκάλι) και επαναλαμβάνεται η προσπάθεια μετά από λίγες μέρες. Όσον αφορά την ποσότητα κάθε γεύματος, η επιμονή λήψης συγκεκριμένης ποσότητας τροφής από το βρέφος πρέπει να αποφεύγεται. Οι γονείς πρέπει να προσπαθούν να εφαρμόζουν έναν διαδραστικό τρόπο σίτισης, δηλαδή να αναγνωρίζουν και να ανταποκρίνονται στα σημάδια πείνας και κορεσμού του βρέφους. Η όρεξή του αποτελεί τον καλύτερο δείκτη για το πόσο φαγητό είναι σε κάθε περίπτωση αρκετό και όχι οι αυστηρές οδηγίες για συγκεκριμένες ποσότητες.

Πώς καταλαβαίνω ότι το μωρό μου έχει αλλεργία σε κάποια τροφή;

Η αλλεργία σε κάποια τροφή μπορεί να εκδηλωθεί με έντονη φαγούρα στο κεφάλι, περιστοματικό εξάνθημα, εμέτους αμέσως μετά τη χορήγηση της τροφής και, πολύ πιο σπάνια, με συστηματικές εκδηλώσεις αναφυλαξίας όπως γενικευμένο εξάνθημα, βήχα και δύσπνοια, διάρροιες κι εμετούς. 

Συζητήστε με τον παιδίατρό σας τι πρέπει να κάνετε σε περίπτωση αλλεργικής αντίδρασης σε κάποια τροφή.

 

Πηγή:

Πώς εισάγονται οι στερεές τροφές στη διατροφή του βρέφους; - paidiatreio.gr

 

VI-23002-NOVALAC-2/2023