Πως προετοιμάζω το παιδί για τον ερχομό ενός νέου μωρού στην οικογένεια;

Ο ερχομός ενός νέου μέλους στην οικογένεια είναι μεγάλη αλλαγή για όλους, και πολύ περισσότερο για ένα μικρό παιδί. Με τη γέννηση ενός νέου παιδιού, πολλοί γονείς ξεχνάνε ότι το πρώτο παιδί, ή τα υπόλοιπα παιδιά, είναι ακόμα κι αυτό παιδί! Έχει ανάγκη τη σύνδεση, τη σημασία, και τη στοργή μας, δεν μεγαλώνει απότομα μόνο και μόνο επειδή γεννήθηκε το μικρό του αδερφάκι.

 

Συχνά ακούμε από τους γύρω μας: "Είναι άτακτο παιδί, και δύσκολο, γιατί ζηλεύει το νέο μέλος της οικογένειας." Και η πιο συχνή συμβουλή που ακούμε είναι "Αγνόησε το, και μην δίνεις σημασία στην κακή του συμπεριφορά, και θα σταματήσει".

 

Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι δεν αγνοούμε ποτέ τα συναισθήματα του παιδιού. Είναι όλα αποδεκτά. Ας μπούμε στη θέση του "μεγάλου" παιδιού. Εκεί που σε είχε για τον εαυτό του, τώρα πρέπει να μάθει να σε μοιράζεται. Δεν επιλέγει το παιδί να συμπεριφέρεται με αυτό τον τρόπο, δεν ελέγχει τα συναισθήματα του, είναι ακόμα παιδί. Όταν λες ότι το παιδί ζηλεύει, στρέφεσαι εναντίον του παιδιού.

 

Το παιδί δε ζηλεύει, το παιδί πενθεί. Πενθεί την παλιά του ρουτίνα, τη στενή σας σχέση, τον απεριόριστο χρόνο μαζί σου, τον παλιό του ρόλο σαν το μωρό της οικογένειας. Είναι τεράστια αλλαγή για ένα παιδί, και κάνουμε τη μετάβαση πιο δύσκολη, όταν επιβεβαιώνουμε αυτά που νομίζει:

 

"Οι γονείς μου δεν έχουν χρόνο πια για μένα, ασχολούνται μόνο με το μωρό."

"Ότι και να γίνει πάντα φταίω εγώ, γιατί όλοι αγαπάνε το μωρό τώρα περισσότερο".

 

Ας δούμε πως μπορούμε να κάνουμε την αλλαγή αυτή πιο ομαλή:

 

• Αποφεύγουμε να "σώζουμε" το μωρό από το μεγαλύτερο παιδί. Δηλαδή, "όχι, μην αγγίζεις το μωρό, μην φιλάς το μωρό, μην αναπνέεις κοντά στο μωρό". Βάζουμε βέβαια όρια, δεν αφήνουμε το παιδί να χτυπήσει το βρέφος, και αφιερώνουμε χρόνο στην εκπαίδευση. Εξασκηθείτε στα "απαλά χεράκια". Αν θέλει το παιδί να χαϊδέψει το μικρό, αλλά του βγαίνει μια επιθετικότητα, δείξε του πως να το κάνει σωστά. "Αγάπη μου, απαλά χεράκια στο μωρό. Να, έτσι". Και μετά δείξε και πάνω του πως είναι τα απαλά χεράκια. Η επανάληψη είναι η καλύτερή σου φίλη.

 

• Δώστε ευκαιρία στο παιδί να βοηθήσει στη φροντίδα του μωρού - να βοηθήσει να το ταΐσεις, να το αλλάξεις, να το παρηγορήσεις. Μην το παραγκωνίζετε, είναι ένας πολύ ωραίος τρόπος αυτός να έρθουν κοντά τα δύο παιδιά, να νιώσει το μεγαλύτερο παιδί ικανό και αγαπητό, και να μάθετε στο παιδί νέες δεξιότητες που πιθανόν να του χρειαστούν στο μέλλον.

 

• Μην κατηγορείτε το παιδί, και μην του φωνάζετε. Είναι ο μεγάλος αδελφός/η μεγάλη αδελφή, αλλά δεν παύει να είναι ακόμα ένα μωρό. Θυμήσου ότι το παιδί περνάει μια δύσκολη φάση, και φέρσου με ενσυναίσθηση.

 

 

Συνήθως, και πολύ λογικό, όταν έρχεται ένα μωρό, αναγκαστικά περνάμε πολλές ώρες με το μωρό. Είτε επειδή θηλάζουμε, αυτοί οι μαραθώνιοι θηλασμοί, είτε επειδή κοιμάται πολλές ώρες και ο χρόνος αυτός μπορεί να περιορίζει τις δραστηριότητες ή το παιχνίδι  του μεγαλύτερου παιδιού. Το ξαναλέω, είναι πολύ λογικό. Το παιδί όμως ζητάει σημασία, και αν δεν την πάρει με όμορφο τρόπο, παραφέρεται για να την πάρει με αρνητικό τρόπο. Πως μπορείς να το προλάβεις αυτό;

 

• Αφιέρωσε χρόνο με το παιδί σου, μόνοι σας, χωρίς το μωρό. Κάντε κάτι μαζί που αρέσει στο παιδί και θα σας φέρει κοντά. Ένα τέταρτο είναι αρκετό. Αλλά κάντο σωστά. Χωρίς τηλεόραση, κινητά, οθόνες, χωρίς άλλα παιδιά, χωρίς άλλους ενήλικες. Εσύ, και το παιδί. Μιλήστε, παίξτε κάτι μαζί, πηγαίνετε μια βόλτα, ενισχύστε το δεσμό σας. Κάντε το παιδί να νιώσει ότι η αγάπη σας δεν μοιράστηκε με τον ερχομό του μωρού, έχει πολλαπλασιαστεί.

 

Επίσης πολύ σημαντικό, είναι να μην κάνετε μεγάλες αλλαγές στη ζωή του παιδιού κοντά στον ερχομό του μικρού για να μην το συνδέσει αρνητικά. Είναι ήδη μια τεράστια αλλαγή για το παιδί, οπότε μην τη συνδυάσετε με άλλη, για παράδειγμα, τη μετάβαση από την πάνα στην τουαλέτα, τη μετάβαση από τη συγκοίμιση στο δικό του δωμάτιο και κρεβάτι, το κόψιμο της πιπίλας, ένα καινούριο σχολείο. Κρατήστε την καθημερινότητα του παιδιού όσο πιο προβλέψιμη γίνεται τουλάχιστον τρείς μήνες πριν και μετά τον ερχομό του μωρού. Αλλιώς θα του πέσουν πολλά, και θα δυσκολευτεί να τα διαχειριστεί.

 

Προετοιμάστε το παιδί όσο γίνεται καλύτερα, για το τι να περιμένει όταν έρθει το μωρό. Γιατί συνήθως εστιάζουμε σε όλα τα θετικά, από φόβο μην πάρει αρνητικά το νέο μωρό το παιδί αλλά είναι πολύ πιο αποτελεσματικό να το προετοιμάσουμε και για τα δύσκολα. Εξηγήστε λοιπόν στο παιδί ότι το νέο μωρό θα κοιμάται πολύ, και θα χρειάζεται να κάνουμε ησυχία, ότι θα θηλάζει πολλές ώρες, ότι θα κλαίει κάποιες φορές. Σκεφτείτε μαζί με το παιδί, από πριν, τι θα κάνετε στις περιπτώσεις αυτές. Για παράδειγμα, όταν το μωρό κοιμάται, μπορούμε να ξαπλώσουμε όλοι μαζί και να διαβάσουμε παραμύθια. Όταν το μωρό θηλάζει, εκεί πιθανόν να παρατηρηθεί μια ζήλια, εξηγήστε στο παιδί ότι το μωράκι δεν μπορεί να φάει αλλιώς και μόλις τελειώσετε θα ασχοληθείτε μαζί του. Προετοιμάστε το παιδί όσο το δυνατόν καλύτερα, για όλες τις αλλαγές, και τις δύσκολες, και τις όμορφες.

 

Πολύ συχνά παρατηρούμε διάφορα αναπτυξιακά πισωγυρίσματα στο μεγαλύτερο παιδί, όταν έρχεται ένα νέο μωρό στο σπίτι. Για παράδειγμα, πιθανόν να έχετε παρατηρήσει ότι μετά τον ερχομό του βρέφους, το μεγαλύτερο παιδί, ενώ ξέρει να ντύνεται μόνο του, και διεκδικεί την αυτονομία του, ξαφνικά σας ζητάει να το ντύσετε. Ή ζητάει να ξαναφορέσει πάνα, να πάρει πιπίλα, να θηλάσει.

 

Τι κάνετε στην περίπτωση αυτή;

 

Πάτε με τα νερά του παιδιού.  Όσο αντιδράτε έντονα και αρνείστε στο παιδί τη σύνδεση, πχ. "Εσύ μπορείς να ντυθείς μόνος σου, είσαι μεγάλο παιδί", η συμπεριφορά αυτή θα επιδεινώνεται. Επιβεβαιώστε τα συναισθήματα του παιδιού και δώστε του αυτό που ζητάει, ντύστε το, ταΐστε το, και η συμπεριφορά αυτή θα σταματήσει.

 

Τέλος, κάντε υπομονή. Το στάδιο αυτό θα περάσει, δεν είναι για πάντα, και σύντομα θα φτιάχνετε καινούριες, όμορφες αναμνήσεις σαν οικογένεια. Στο μεταξύ, δώσε μια έξτρα αγκαλιά στο 'μεγάλο' σου μωρό, που τελικά δεν είναι και τόσο μεγάλο.

 

VI-22594-NOVALAC-11/2022